“წახვედი და დამტოვე შენი ღიმილის, სითბოს და ჩახუტების გარეშე”

შენ ხომ უზომოდ გიყვარდა სიცოცხლე, შენ ხომ ყოველთვის მეუბნებოდი, რომ ჩემი დემეტრეს გამო ყველაფერს გავაკეთებო.

მტკივა იმის გაფიქრება, რომ ჩამოვალ და აღარ დამხვდები.

მინდა გულში ჩაგიკრა, როგორც ყოველთვის და გითხრა, რომ ჩემი გული და სული ხარ. ვაიმე, მინდა ვიყვირო და ვიღრიალო, რომ ჩემი ფერია აღარ მყავს.

იქნებ გაიგონო დეი, იქნებ დამიძახო და მითხრა, რომ მოგატყუესო დეი,” – წერს ხატია ზაალიშვილის დეიდა.