“14 წლის ბავშვს 21-ე საუკუნეში თოჯინასავით გასართობად რომ გაატან პირუტყვს ეს არის ბავშვის გაყიდვა”

297

სა­ზა­რე­ლი და­ნა­შა­უ­ლი მოხ­და სა­გა­რე­ჯოს მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის სო­ფელ ლამ­ბა­ლო­ში, სა­დაც 14 წლის

გო­გო­ნა, სა­ვა­რა­უ­დოდ, მას­თან არა­რე­გის­ტრი­რე­ბულ ქორ­წი­ნე­ბა­ში მყოფ­მა 27 წლის ალიმ

ას­ლა­ნოვ-სა­დი­გოვ­მა ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღით მოკ­ლა და და­ნა­შა­უ­ლის ად­გი­ლი­დან მი­ი­მა­ლა.

მომ­ხდარ ტრა­გე­დი­ას სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ეხ­მა­უ­რე­ბა ფსი­ქო­ლო­გი ნა­თია ფან­ჯი­კი­ძე:

14 წლის ბავ­შვს 21-ე სა­უ­კუ­ნე­ში თო­ჯი­ნა­სა­ვით გა­სარ­თო­ბად რომ გა­ა­ტან პი­რუ­ტყვს, ეს არის ერთი მხრის მიერ ბავ­შვის გა­ყიდ­ვა, მე­ო­რე მხრის მიერ ბავ­შვის გა­ტა­ცე­ბა, ან მო­ნად ყიდ­ვა. ძა­ლი­ან მკაც­რი უნდა იყოს სას­ჯე­ლი ყვე­ლას მი­მართ, რომ ასე­თი კოშ­მა­რი აღა­რას­დროს მოხ­დეს.

განა სრულ­წლო­ვან ადა­მი­ა­ნებს არ ემარ­თე­ბათ უბე­დუ­რე­ბა, მაგ­რამ ზრდას­რულს რა­ღაც შან­სი მა­ინც აქვს, მო­ი­ფიქ­როს რამე და თავი და­აღ­წი­ოს თა­ვის ჯო­ჯო­ხეთს. 14 წლის მო­ზარდს სა­ერ­თოდ არ გა­აჩ­ნია რა­ი­მე გა­მოც­დი­ლე­ბა და თვით­გა­დარ­ჩე­ნის სტრა­ტე­გი­ე­ბი” – წერს ფან­ჯი­კი­ძე.