“რამხელა ტკივილი ყოფილხარ, ჩემო ციმციმა ვარსკვლავო…”

339

თერ­ჯო­ლის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის სო­ფელ ზედა სა­ზა­ნო­ში უდი­დე­სი ტრა­გე­დია დატ­რი­ალ­და. მდი­ნა­რე ძუ­სა­ში ოთხი ადა­მი­ა­ნი და­იხ­რჩო. და­ღუ­პუ­ლებს შო­რის არი­ან სა­ზა­ნო­ში მცხოვ­რე­ბი მამა, მისი ქა­ლიშ­ვი­ლი და გო­გო­ნას მე­გობ­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც სო­ფელ­ში სტუმ­რად ჭი­ა­თუ­რი­დან იყ­ვნენ ჩა­სუ­ლე­ბი.

“შენც კარ­გად იცო­დი რომ ასე­თი პოს­ტე­ბი არ მიყ­ვარ­და, მაგ­რამ თურ­მე რამ­ხე­ლა ტკი­ვი­ლი ყო­ფილ­ხარ, ჩემო ციმ­ცი­მა ვარ­სკვლა­ვო. რამ­დე­ნი მო­გო­ნე­ბა და­მი­ტო­ვე მო­მე­ნატ­რე­ბა ჩვე­ნი ქუ­ჩა­ში ბოლო ხმა­ზე სი­ცი­ლი მთე­ლი ქა­ლა­ქის ყუ­რა­დღე­ბას რომ ვიქ­ცევ­დით. ვის­თან ერ­თად ვი­ჩხუ­ბო და გა­და­ვე­ყა­რო შარს, ვის მო­ვუყ­ვე ის ამ­ბე­ბი და მერე ვის­თან ერ­თად ვი­ღა­დაო მარ­ტო მო­გო­ნე­ბე­ბი და­მი­ტო­ვე, მაგ­რამ რად მინ­და, შენ თუ არ მყავ­ხარ გვერ­დით.

ამ­დე­ნი სი­ხა­რუ­ლის შემ­დეგ ამ­ხე­ლა ტკი­ვი­ლი მო­მა­ყე­ნე და კარ­გად იცი, რომ ამას ვერ შე­ვე­გუ­ე­ბი. ყვე­ლა­ზე მე­ტად შენ მჭირ­დე­ბი ჩემო ან­გე­ლო­ზო ხში­რად და­გე­ლა­პა­რა­კე­ბი მაგ­რამ პა­სუ­ხებს ვერ მო­ვის­მენ, შენ ხმას ვერ გა­ვი­გო­ნებ აღა­რა­ვინ მე­ტყვის, თათი შენ გარ­და არა­ვის­თვის არ მით­ქვამს, პირ­ვე­ლი შენ გა­მახ­სენ­დი. ჩვე­ნი გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი დუო აღარ იქ­ნე­ბა, რო­მე­ლიც მთელ ქა­ლაქს გა­და­ატ­რი­ა­ლებ­და ერთ დროს”, – წერს სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ელე­ნე შუ­კა­კი­ძის მე­გო­ბა­რი.