მზია ორველაშვილი დაქორწინდა და ოჯახთან ერთად საცხოვრებლად ევროპაში გადავიდა.
მზია ორველაშვილი: ამჟამად ფინეთში ვიმყოფები. ამ ქვეყანაში ოჯახით, ქმრითა და შვილით წამოვედი. აქ ვაპირებთ ცხოვრებას და ბიზნესის გაკეთებას, რამდენიმე წელი დავრჩებით და ალბათ, მერე საქართველოში დავბრუნდებით.
– უფროსი შვილი საქართველოში დარჩა?
– კი, უფროსმა შვილმა უნივერსიტეტში ჩააბარა და უკვე სტუდენტია. უფასოზე მოხვდა და მისით ძალიან ვამაყობ, ძალიან გამახარა. უკვე 18 წლის ვაჟკაცის დედა ვარ. ლევანი ყველას კარგად ახსოვს, ჩემს ინტერვიუებში ხშირად ჩანდა და ის პატარა ბიჭი, დღეს უკვე დიდი კაცია.
– რატომ გადაწყვიტეთ საცხოვრებლად ფინეთში გადასვლა?
– ჩემი მეუღლე ისედაც ევროპაში ცხოვრობდა, თუმცა ავსტრიაში. მერე გარკვეული პერიოდით ჩამოვიდა საქართველოში, მაგრამ მალე გადავწყვიტეთ, ისევ ევროპისკენ წამოვსულიყავით. მე აქამდეც მითქვამს ინტერვიუში, რომ პანდემიის შემდეგ ჩვენს ქვეყანაში ნორმალურად ვერ გავიმართე წელში და გადავწყვიტეთ, აქეთ გვეკეთებინა ჩვენი საქმე. თუნდაც, სტუდია ავიღოთ. ახლა აქ ვაპირებ სამეჯლისო სპორტული ცეკვების ფედერაციის გახსნას და ჩემი საქმის გაგრძელებას, რაშიც სახელმწიფოც ძალიან მიწყობს ხელს. ძალიან კარგ ქვეყანაში მოვხვდი. ჩემი სამშობლო ძალიან მიყვარს, ყველაფერს მირჩევნია, მაგრამ ამ ეტაპზე, ჩემი განვითარებისთვის და ჩემი ოჯახისა თუ ახლობლების კეთილდღეობისთვის უკეთესია, აქ ვიყო.
– სხვა ქვეყანაში ცხოვრების გამოცდილება აქამდეც გქონია, თუმცა, ფინეთი სრულიად ახალი ქვეყანაა…
– ასეა. ერთი თვეა, აქ ვართ. ჯერ ვეჩვევით, ვაკვირდებით, ვსწავლობთ. კანონებშიც გარკვევაა საჭირო, მაგრამ უზომოდ კარგი ქვეყანაა. ძალიან თბილი და ყურადღებიანი ხალხი ცხოვრობს. მთავრობა ყველაფერში ხელს გიწყობს, სრული კომფორტია შექმნილი. ადაპტაცია მე არ მიჭირს. მთელი ცხოვრება ევროპაში მაქვს გატარებული, ვიცი, რა და როგორაა. ევროპაში ჩემს სფეროსაც იმდენად კარგად ვიცნობ, რომ თვალდახუჭულსაც შემიძლია ორიენტირება. სხვა მიმართულებით კი ჩემი მეუღლისა და მეგობრების იმედი მაქვს, ძალიან კეთილგანწყობილ გარემოსთან ერთად. ერთ დღესაც დაგვარტყა თავში და აქეთ წამოვედით. სავარაუდოდ, ცოტა ხანში ლევანიკოსაც აქ წამოვიყვანთ და აქ გააგრძელებს სწავლას. პირველი წელიწადი კი საქართველოში ისწავლის.